Zomer 2017:

“Zou het geen goed idee voor jou zijn om een cursusreeks te geven, een aantal weken op rij, over die 7 lagen van je?”

*momentje stilte…

“Ben je gek! Daar komt niemand hetzelfde uit als hij erin gegaan is, 7 weken op rij, dat is véél te snel!” … Dat was mijn eerste reactie, toegegeven, een buikreactie, en net daarom zo overtuigd.

“Denk er toch maar eens over na.”

“Ok, dat beloof ik, maar eerst ga ik op reis en daar ga ik nu eens níet met m’n werk bezig zijn!”

Aan dit gesprek ging het één en ander vooraf: de opbouw van de coachpraktijk, individuele gesprekken, workshops en een inspiratiemolen die me o.a. aan tafel bracht om te praten over een installatie:

Een van de vele dromen is om mensen door een belevenisinstallatie á là ‘Escape room’ kennis te laten maken met de kracht van de 7 lagen zoals ze beschreven worden door Richard Barrett in o.a. Evolutionary Coaching. In de brainstorm valt het woord “CarWash”, want: wie heeft er nu geen zin om zichzelf eens af en toe door een psychologische wasstraat te laten leiden?

Alle ideeën en inspiratie werden even opgeborgen om van een deugddoende rustvakantie te genieten. (Geloof me, het was een serieus vat vol inspiratie, hens waarom een vakantie aan de orde was). Met m’n vriend naar Spanje, een huisje in de natuur, rust, krekels, zee en lekker eten, meer moest dat niet zijn. De belofte aan mezelf, m’n partner en zeker een handvol mensen in m’n omgeving, om “NIET met de zaak bezig te zijn”.

Gelukkig is mijn vriend flexibel. 😊

Op een ochtend werd ik wakker met een idee dat er uit moest. “Geef je me even een half uurtje voor het ontbijt? Ik weet dat ik beloofd had niet te werken, maar het moet er nu ff uit, aubdankuwelx!”

Geen 7 weken maar 7 maanden! Dan kan het wel!

Alle puzzelstukjes vielen op hun plaats:

• 7+ één dag introductie + één terugkomdag (die wordt graaf!) = 9 maanden, + 2 maanden zomerpauze = 11 maanden, een jaartraject.
• 9 halve dagen, telkens 4 uur met een uur pauze om samen te eten.
• 9 deelnemers, da’s ideaal van grootte en logisch, toch?
• Evolutionary coaching is een holistisch systeem, dus mannen moeten er ook bij. Dat mag alleen op zondag in het Wonderwijvenhuis (de locatie waar ik toen mijn workshops gaf). *gniffelgniffel, nog beter, da’s de dag dat mensen vroeger naar de kerk gingen om te bezinnen.
• Dag 1,2 en 3 kregen inhoudelijk meteen vorm…

Mijn vriend is geduldig, maar ook bescheiden.

Toen ik hem enthousiast dit idee vertelde en hij vanuit zijn buik “da’s wel héél ambitieus” zei, voelde het voor mij ook meteen té overweldigend aan en besloot ik het idee maar op te bergen.

Terug naar de vakantie.

“Maar ooit ga ik dit doen!” zei een klein stemmetje in me nog.

Terug thuis knaagde het idee en zat het onder een laag schroom.

“K heb er nog wel over nagedacht, maar het wordt niets denk ik…”

“Heb je al een naam voor je idee?”

*ter-plekke-linken-leggend verzon ik:

“De Zielencarwash?”

“Dat moet je doen!”

Als je denkt dat dat voldoende SJOT-onder-mijn-kont was, dan heb je het mis. Die avond tijdens een workshop vroegen deelnemers me of ik niet meer avonden organiseer rond de 7 lagen.

SJOT

*negeer.

Een stem vanachter in de zaal: “ja hoor, ze heeft er zelfs een zalige naam voor!”

SJOT

*paniek

*negeer.

Die week in een andere workshop: dezelfde vraag en een paar andere, concretere vragen waar ik het antwoord dus eigenlijk al op wist: “hoelang, wanneer, waar,… en waar kan ik me inschrijven?” Mijn antwoorden rolden er vlot uit.

SJOT

*betrapt, nu kan ik niet meer negeren

*paniek

*inspiratie.

De Zielencarwash was geboren, wat ik óoit ging doen, werd nú, een start op 10 januari 2018 het eerste individueel traject, 28 en 31 januari de eerste twee groepen. Amen 😉

Met dank aan o.a. Marijke, Lorena, Kristel en iedereen die zich heeft ingeschreven voor de inspiratie en het vertrouwen.

Dank aan Jan-Willem, mijn rots.